„აგროსფეროს“ სასტიპენდიო კონკურსის ერთ–ერთი გამარჯვებული აგრარული უნივერსიტეტის აგრონომიის ფაკულტეტის მესამე კურსელი, 21 წლის ანი უგრელიძე გახდა. ანი გვიყვება აგრარულ უნივერსიტეტში სწავლის პროცესზე, თავის გეგმებზე, „აგროსფეროს“ სტიპენდიატობის ხიბლზე და იმ სტერეოტიპებზე, რომელიც მიაჩნია, რომ დიდი ხნის წინ დაინგრა.
თქვენ „აგროსფეროს“ სტიპენდიატი გახდით, რას ნიშნავს ეს თქვენთვის?
მიხარია, რომ ასეთი კომპანია ჩვენით დაინტერესდა. ძალიან კარგ შესაძლებლობას და სტიმულს გვაძლევს სტიპენდიის სახით. აქამდე, ჩვენ სფეროში ასეთი რამ არ მომხდარა. თავად კომპანიამ, რომელიც ცოტა ხნის წინ გავიცანით, ძალიან დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა ჩემზე. ისინი საკმაოდ ბევრი მიმართულებით მუშაობენ, ეს იქნება მექანიზაცია, სასუქები, სხვა ტექნოლოგიებს და ძალიან მომეწონა, რომ ბევრი მიმართულებით არიან განვითარებული.
როდის აირჩიეთ ეს დარგი თქვენი მომავლის პროფესიად და რატომ?
სკოლის პერიოდშივე მივიღე გააზრებული გადაწყვეტილება, რომ აგრო მიმართულებებით წავიდოდი. ალბათ, მეათე კლასში მივიღე ეს გადაწყვეტილება. თუმცა, თავიდანვე არ ვიცოდი, კონკრეტულად რომელი მიმართულებით წავიდოდი და ძალიან კარგი შესაძლებლობაა ჩვენს უნივერსიტეტში, რომ პირველ კურსზე გაქვს მთელი წელი დრო, რომ გადაწყვიტო, რომელი მიმართულებაა შენთვის უფრო საინტერესო. სწორედ პირველ კურსზე გადავწყვიტე მთელი შეგნებით, რომ მინდოდა აგრონომია.
რატომ აგრონომია?
იმიტომ, რომ ეს ძალიან საინტერესო სფეროა ჩემთვის. მაქსიმალურ თანხვედრაშია ჩემს ინტერესებთან. ვფიქრობ, რომ ჩემს ქვეყანას სჭირდება აგრონომების ახალი ტალღა, რომ მაქსიმალურად განვითარდეს ეს სფერო და კონკრეტულად ეს მიმართულება. ისიც მეხმარება, რომ ძალიან მიყვარს ისეთი მეცნიერებები, როგორიცაა ქიმია, ბიოლოგია და მათემატიკა, რაც პრაქტიკულ მუშაობაში ძალიან მეხმარება. თუმცა, ბავშვობაში სრულიად განსხვავებულ პროფესიებზეც ვფიქრობდი, მინდოდა ექიმობაც, იურისტობაც, მაინტერესებდა ხელოვნება და დღეს ფოტოგრაფია ჩემი ჰობია.
მომავალში როგორ ხედავთ თქვენს თავს – უფრო პრაქტიკოს აგრონომად, თუ მეცნიერად?
ამ ორს შორის ოქროს შუალედს გავავლებდი. სამეცნიერო კუთხით დღესაც ვმუშაობ უნივერსიტეტში და ეს პროცესი ძალიან მომწონს, თუმცა, შეუძლებელია პრაქტიკის გარეშე, ვინაიდან, პრაქტიკული მუშაობის გარეშე მეცნიერი ვერ იქნები.
არსებობდა სტერეოტიპი, რომ აგრონომიაში მართვა უფრო კაცის საქმეა.
ეს სტერეოტიპი დანგრეულია. რამდენიმე ძალიან კარგი ქალი აგრონომი მუშაობს დღეს საქართველოში, მათ შორის არიან ახალგაზრდები. მე ჩემს თავსაც ლიდერად ვხედავ ამ სფეროში და არანაირად არ ვფიქრობ, რომ ჩემი გენდერი რამენაირად უკან დამხევს და რაიმე სამუშაოს შესრულებაში შემიშლის ხელს. არ ვფიქრობ, რომ რამეს უკეთ გავაკეთებდი, კაცი რომ ვყოფილიყავი.
ვინ იქნებით თქვენ 5 წლის შემდეგ?
5 წელიწადში, სავარაუდოდ, უკვე დამთავრებული მექნება მაგისტრატურა ჰოლანდიაში, შემდეგ კი სამშობლოში დავბრუნდები და იქ დაგროვილ ცოდნას მოვახმარ ჩემ ქვეყანას. ჰოლანდიაში ეს დარგი უმაღლეს დონეზეა განვითარებული და ამიტომ, დავინტერესდი ამ ქვეყანაში სწავლით. ზოგადად, გეგმებზე საუბარი არ მიყვარს, იმიტომ რომ ნებისმიერ დროს შეიძლება გამოჩნდეს რაღაც სხვა, ახალი შესაძლებლობა, რომელზეც მანამდე არც გიფიქრია და ყველა გეგმა შეიცვალოს. ამიტომ, არ მიმაჩნია საჭიროდ კონკრეტული ნაბიჯების დაგეგმვა. თუმცა, ზოგადად, ამას ვაპირებ უახლოეს 5 წელიწადში.
შემდეგ რას აპირებთ – თქვენს ბიზნესს წამოიწყებთ, თუ ფერმერებთან ითანამშრომლებთ, როგორც აგრონომი?
თავდაპირველად, ვაპირებ ვიყო სამეცნიერო საქმიანობაში ჩართული და პარალელურად პრაქტიკოსი აგრონომიც. შემდეგ, როდესაც საკმარის გამოცდილებას დავაგროვებ, საკუთარ აგრობიზნესზეც ვიფიქრებ, თუმცა ეს შორეული გეგმაა.
R
