ჯანო იზორია ჟურნალ „გზასთან“ გაჭირვების პერიოდს იხსენებს, როდესაც ფოთიდან თბილისში კასტინგებზე უწევდა სიარული და სულ ჰქონდა პრობლემა, ვისთან დარჩენილიყო ღამე:
„აქტიურად დავიწყე თბილისში კასტინგებზე სიარული, ფოთიდან თბილისამდე შუაღამეს, რა ტრანსპორტით აღარ მივლია. არ ვჩერდებოდი თუნდაც იმისთვის, რომ საკუთარ თავთან ვყოფილიყავი მართალი. ეს თავისთავად, ბევრი ტკივილის, დეპრესიის ხარჯზე ხდებოდა. ყოველთვის ვიტყვი და მადლიერი ვიქნები იმ ადამიანების, რომლებმაც სხვადასხვა დროს ხელი გამიმართეს, რომლებიც ჩემ გვერდით იდგნენ. ღამეები სად არ გამითენებია და ხელი ვის არ გაუმართავს. ქუჩაშიც დავრჩენილვარ, რამდენიმე ადამიანთან ერთად შემომთენებია…“
ჯანო იზორია: „ბავშვის სათამაშოს „ოპელ ვექტრას“ ფასი რომ ადევს, როგორია?“
